W medycynie kompulsywne obgryzanie paznokci nazywa się onychofagią. Przyczyn oraz sposobów uwolnienia się od tego zachowania, szuka się w zakamarkach psychologii. Najczęściej notoryczne
Dzieci nie umieją nazywać emocji, ani nie znają sposobów na radzenie sobie z nimi. Dlatego "radzą" sobie na własną rękę, próbując zredukować nieprzyjemne odczucia - np. poprzez obgryzanie paznokci. U dzieci moga wystąpić również inne odruchy o podobnej funkcji - nawijanie włosów na palec, potrząsanie nogą gdy siedzą przy stole. Kiedy u swojego dziecka zauważysz przykry nawyk, jakim jest obgryzanie paznokci to znak, że maluch przeżywa wewnętrzne lęki,stres, niepewność, brak poczucia bezpieczeństwa. Obgryzanie paznokci u dzieci to znak pociechy potrzebują szczególnej uwagi i większej, niż zazwyczaj, troski. Obgryzanie paznokci u dzieci ma podłoże w rozmaitych emocjonalnych przyczynach. Mogą być nimi nowe dla dziecka sytuacje, np. pójście do przedszkola czy szkoły, narodziny rodzeństwa, rozstanie rodziców. Doprowadzić do nawyku mogą również nieodpowiednie metody wychowawcze rodziców, nasilona krytyka, wysokie wymagania. Impulsem bywają także bajki lub gry wideo, które wzbudzają w dziecku niepokój. Obgryzanie paznokci u dzieci - niebezpieczne dla zdrowia To zachowanie ma nie tylko nieprzyjemne następstwa psychiczne, ale i zdrowotne. Poranione miejsca przy paznokciach sprawiają ból i łatwo wtedy o infekcję. Poza tym bakterie, jakie znajdują się za paznokciami, a które trafiają stamtąd wprost do buzi, są groźne dla zdrowia (powodują infekcje wirusowe, grzybicze, zajady, opryszczkę owsiki, zapalenie dziąseł, zatrucia). Dlatego obgryzanie paznokci u dzieci trzeba starać się zwlaczyć. Obgryzanie paznokci u dzieci - jak temu zaradzić? Po pierwsze rozmawiaj z dzieckiem o konsekwencjach obgryzania paznokci. Poza chorobami, warto uświadomić mu, że długie obgryzanie paznokci może zniekształcić płytki i pozostawić wady zgryzu. Z córką możesz np. wybrać się na wizytę u manikiurzystki. Po zabiegu mała dama będzie chciała jak najdłużej utrzymać efekt ładnych rączek. Jeśli tylko zauważysz, że dziecko wkłada dłonie do ust, delikatnie wyjmij mu rękę z buzi. Nie komentuj, nie krzycz, nie karć - nasilisz tylko w ten sposób stres dziecka. Nie naciskaj, bądź delikatna. Spróbuj zaobserwować, w jakich sytuacjach dziecko gryzie paznokcie (oglądając telewizję, odrabiając lekcje?) - staraj się tłumaczyć dziecku zaistniałe sytuacje. Najważniejsza jest rozmowa, nazywanie emocji, mówienie o tym, co się czuje. Zapewniaj dziecko o swojej miłości i gotowości do pomocy. Podpowiadaj, że może rozładowywać napięcie inaczej niż poprzez obgryzanie paznokci (np. tupać nogami, czy uderzyć ręką o kanapę). Obgryzanie paznokci u dzieci można zwlaczyć wypracowując pewne umowy i hasła, które będą motywowały i przypominały o waszym porozumieniu. Np. ustalcie, że kiedy dziecko obgryza paznokcie, a ty rzucasz hasło np. "palec", to jest to znak, że powinno przestać.
Najpopularniejszą metodą są kąpiele w wodzie z solą. Możemy skorzystać ze zwykłej soli kuchennej lub soli do stóp, dostępnej w drogeriach i aptekach. Taka kąpiel, po 15 minut dziennie, zmiękcza skórę i zmniejsza stan zapalny. Łatwiej będzie też obcinać paznokcie i dbać o codzienną higienę.
Zdrowe zakupy Obgryzanie paznokci można porównać do wierzchołka góry lodowej - świadczy ono o tym, że dziecko nie radzi sobie z emocjami. I właśnie zmiana tego, co stanowi źródło problemu, jest znacznie ważniejsza niż wytrzebienie mało estetycznego nawyku. Joanna Salbert, psycholog i psychoterapeuta z Centrum medycznego ENEL-MED w Warszawie OCL: Dlaczego dzieci obgryzają paznokcie? JS: To nawyk, który wskazuje na to, że dziecko nie radzi sobie z napięciem. Ten problem najczęściej dotyczy dzieci w wieku przedszkolnym i jest reakcją na jakąś stresującą sytuację: mogą to być np. kłopoty w domu: konflikt między rodzicami czy choroba, przeprowadzka, przyjście na świat rodzeństwa. Zawsze szukam czynnika, który przyczynił się do wzrostu napięcia u dziecka. Pójście do przedszkola też może być takim czynnikiem sprawczym. Jeśli dziecko nie dostaje wtedy od bliskich wsparcia w radzeniu sobie z emocjami, wyrażaniu ich, to w sposób nieuświadomiony szuka pomocniczych sposobów, by dać ujście napięciu. Jednym z nich jest właśnie obgryzanie paznokci. OCL: Jak należy wspierać świeżo upieczonego przedszkolaka? JS: To wsparcie to dłuższy proces, który powinien się zacząć znacznie wcześniej i trwać nieprzerwanie, a nie tylko gdy dziecko musi sprostać trudnej sytuacji. Rodzice mają rozpoznawać, co się dzieje z ich dzieckiem, uczyć je okazywania, a potem także nazywania własnych emocji. Trzylatek nie ma jeszcze wykształconej takiej umiejętności, więc to raczej rodzice powinni umieć nazwać to, co się dzieje z dzieckiem, i akceptować emocje towarzyszące przedszkolnym początkom. Nie ma dobrych i złych emocji, każdy z nas ma prawo do odczuwania wszystkich. Ważne, na jakie sposoby wyrażania tych emocji przez dziecko rodzice się zgadzają. Powinni uznać, że jeśli maluch idzie do przedszkola, może się bać, być smutny, tęsknić za rodzicami. Jeśli oni to rozumieją, to dają dziecku przestrzeń na te emocje. Nie należy tego bagatelizować, negować, mówić, że wszystko się ułoży, bo dla malucha to chwila tu i teraz, i właśnie mu się nie układa. OCL: A rodzice często próbują motywować dziecko na różne sposoby, np. mówiąc: "nie bądź beksą". Jak to działa na malucha? JS: To właśnie bagatelizowanie, negowanie emocji, które dziecko odczuwa. Rodzice w ten sposób wysyłają mu komunikat: "nie masz prawa do takich emocji". OCL: Skoro to brak wsparcia w trudnych sytuacjach powoduje, że dziecko zaczyna obgryzać paznokcie, to znaczy, że da się zapobiec wystąpieniu tego nawyku? JS: Tak uważam. Taką prewencją jest praca rodzicielska, która się zaczyna od narodzin dziecka. Jeśli napięcie nie będzie się w nim kumulowało, maluch nie będzie musiał szukać dla nich ujścia. Trudne sytuacje są wpisane w życie, wielu z nich nie możemy zapobiec, ale warto obniżać napięcie u dziecka. Polecam aktywność, która działa uspokajająco i relaksująco, czyli doznania zmysłowe (np. czuciowe i słuchowe), np. muzykę, kontakt z wodą, masaże, zabawy w wyściskiwanie i przepychanie, delikatny dotyk, zajęcia plastyczne, taniec, ruch, w zależności od tego, jakie dziecko ma preferencje. Pomysłów na rodzaje aktywności, które mogą dziecko wyciszać, uspokajać, jest całe mnóstwo. OCL: Warto to robić na co dzień, nie tylko w chwilach trudnych dla dziecka, ponieważ sytuacje stresowe wcześniej czy później się pojawią. JS: Tak, należy budować takie rytuały i włączać je w codzienną aktywność, to na pewno będzie procentować w przyszłości. A jeśli dziecko z jakiegoś powodu odczuwa napięcie, warto zwiększyć limit tych doznań, poświęcić więcej czasu na zrelaksowanie malucha. OCL: Obgryzanie paznokci to problem nie tylko estetyczny, choć często jest tak powierzchownie postrzegane... JS: To przede wszystkim nieprawidłowy nawyk, oznaka złego radzenia sobie z emocjami. Jeśli rodzice nie zareagują, nie zbudują innych wzorów zachowania u dziecka, to problem, i to znacznie poważniejszy niż samo obgryzanie paznokci zostanie, nawet jeśli sam nawyk zaniknie lub będzie zastąpiony przez inny. OCL: A więc obgryzanie paznokci to przede wszystkim niepokojący sygnał? JS: Tak, to oznaka, że z dzieckiem dzieje się coś niedobrego, czemu trzeba przeciwdziałać i czego nie wolno bagatelizować. OCL: Jak rodzice powinni reagować, kiedy widzą, że dziecko obgryza paznokcie? JS: Dziecko nie robi tego świadomie, to jest nawyk, automatyczne zachowanie, dlatego karanie dziecka czy zwracanie mu uwagi nie przyniesie efektu zmniejszającego. Kiedy widzimy, że dziecko obgryza paznokcie, nie skupiajmy się na tym objawie, nie reagujmy na to jak na niepożądane zachowanie. Zamiast tego podsuńmy dziecku coś, czym może zająć rączkę, np. specjalne zabawki antystresowe: piłeczki, ludziki o przyjemnej fakturze, które powodują rozluźnienie. Nie należy karać, besztać, wyśmiewać, szykanować czy zakazywać, ale pokazywać alternatywną drogę. Konsekwencje zdrowotne onychofagii ONYCHOFAGIA (onycho - paznokieć, phagos - jeść), czyli nawykowe obgryzanie paznokci, jest zaliczane do specyficznych zaburzeń zachowania i emocji rozpoczynających się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym. Obgryzanie paznokci zwiększa ryzyko zakażeń bakteryjnych, grzybiczych i pasożytniczych, także na drodze fekalno-oralnej, np. owsicy. Sprzyja też infekcjom, takim jak opryszczka czy zapalenie dziąseł, zakażeniu i uszkodzeniu płytki i wału paznokciowego. Ten nawyk może również spowodować patologiczne zmiany w obrębie narządu żucia. OCL: Czyli nie pytać również np.: "Kochanie, czym się denerwujesz?", nawet jeśli to nie jest dla nas oczywiste? JS: Można zapytać albo powiedzieć dziecku "widzę, że jesteś zaniepokojony/ zaniepokojona", by dać wyraz temu, że zauważamy i rozumiemy jego emocje. Nie należy jednak nadmiernie się na tym skupiać, tylko szukać rozwiązania. Jeśli chcemy, by coś wygasało, nie koncentrujmy się na tym. OCL: Jakie błędy najczęściej rodzie popełniają w takiej sytuacji? JS: Poważnym błędem jest sugerowanie, że dziecko robi coś nagannego, niewłaściwego, coś gorszego w porównaniu z rówieśnikami. To buduje w nim negatywny obraz samego siebie, zamiast przekonania, że poradzi sobie w trudnych sytuacjach. OCL: Dlaczego rodzice dość często reagują właśnie w taki sposób, próbują zawstydzać czy ośmieszać dziecko? JS: Może to wynika z ich własnego doświadczenia? Jestem daleka od oskarżania rodziców, wierzę, że kierują się troską, a nie złą wolą. OCL: Ale to potęguje stres u malucha... JS: Tak, on ma poczucie, że jest gorszy od innych, że zawiódł swoich rodziców. Oni w ten sposób informują dziecko, że nie akceptują napięcia, emocji, uczucia, które w nim jest. OCL: A co Pani sądzi o takich metodach jak smarowanie paznokci dziecka specjalnymi płynami o gorzkim smaku? JS: To zgodne z założeniami szkoły behawioralnej: zachowanie niepożądane należy łączyć z czymś nieprzyjemnym, by nawyk wygasł. Nie polecam tego w praktyce, ta metoda nie jest mi bliska. Wolę szukać innej drogi, np. przez odstresowanie i relaks. OCL: Dlatego że to smarowanie pozwoli pozbyć się nawyku, ale nie rozwiąże problemu, który będzie się manifestował inaczej albo w ogóle, a wtedy dziecko zostanie z tym samo… JS: Tak, prawdopodobnie maluch znajdzie inne sposoby, równie niekonstruktywne, jak choćby masturbacja, która często staje się metodą radzenia sobie z napięciem. Trzeba zająć się źródłem problemu, a nie tylko zwalczać jego przejawy. OCL: Co jeszcze w zachowaniu dziecka może wskazywać na to, że ono nie radzi sobie z emocjami? JS: Rodziców powinny też zaniepokoić psychogenne bóle głowy, brzucha, czyli takie, które nie mają podłoża somatycznego, a ich przyczyn trzeba szukać w warstwie psychologicznej, czy też nasilone objawy lękowe. Takim barometrem są zmiany w zachowaniu dziecka: zarówno nasilenie agresji, jak i wycofanie się. Trzeba pracować z dzieckiem nad rozpoznawaniem, wyrażaniem przez nie emocji, nad akceptowaniem własnych odczuć i, na ile to możliwe, zmniejszać źródło napięcia… OCL: Czyli jeśli rodzice ciągle się kłócą, metody relaksacyjne dziecku nie pomogą… JS: Niestety, wniosą niewiele. Wbrew temu, co się często sądzi, dziecko wcale nie musi słyszeć kłótni między mamą a tatą, ono wyczuwa panujące między nimi napięcie, obecne także w niewerbalnej komunikacji. I to wymaga zmiany. Na szczęście rodzice są coraz bardziej świadomi tego, że zachowanie dziecka może być wyrazem i efektem tego, co się dzieje w rodzinie. OCL: A czy przydatny jest system kar i nagród? Np. obiecanie dziecku czegoś, na czym mu zależy, jako nagrody za nieobgryzanie paznokci? JS: To także metoda behawioralna - niektórzy psychologowie je zalecają. Ja jestem sceptyczna, zwłaszcza że trafiają do mnie rodzice, którzy wypróbowali te metody, ale na dłuższą metę okazały się one nieskuteczne. Można spróbować je stosować w sytuacji, gdy nawyk obgryzania paznokci został utrwalony, choć źródło napięcia wygasło. Np. maluch stresował się przyjściem na świat rodzeństwa, potem sytuacja się unormowała, ale nawyk pozostał: samo obgryzanie paznokci jest nagradzające (daje ulgę, przynosi przyjemność). Wtedy widziałabym zasadność włączenia metod behawioralnych, czyli łączenia tego nawyku z czymś nieprzyjemnym czy wzmacniania zachowań alternatywnych, czyli nagradzania za nieobgryzanie paznokci. Rozmawiała: Kinga Szafruga
Zanokcica opryszczkowa, objawy: ból, dolegliwość ogranicza się do palców rąk. Rzadko infekcja może dotyczyć palców stopy albo oskórka paznokcia. Mogą wystąpić także świąd, pieczenie, mrowienie palca lub całej dłoni. W kolejnych dniach pojawia się obrzęk, zaczerwienienie i bolesność uciskowa skóry zakażonego palca, ból
Obgryzanie paznokci to nawyk, który zauważyć można i u osób dorosłych, i u dzieci. W drugiej z wymienionych grup zjawisko to jest szczególnie istotne z tego powodu, iż jego wystąpienie może być spowodowane doświadczeniem przez dziecko różnych problemów. Jakie więc mogą być przyczyny obgryzania paznokci przez dziecko? Co można zrobić, aby dziecko przestało obgryzać swoje paznokcie? Zarówno dorośli, jak i dzieci miewają różne nawyki. Jako ich przykłady można podać chociażby ssanie kciuka, okręcanie sobie włosów wokół palców czy obgryzanie paznokci. Część z nich wraz z czasem samoistnie ustępuje (tak jak to najczęściej jest z dziecięcym ssaniem kciuka), inne zaś są z kolei zupełnie nieszkodliwe (do takich nawyków można zaliczyć wspomniane wyżej okręcanie sobie swoich włosów). Inne zaś czynności nawykowe mogą świadczyć o doświadczaniu przez człowieka jakichś problemów, jak i do problemów mogą one doprowadzać – tak jest w przypadku obgryzania paznokci. Obgryzać paznokcie zdarza się zarówno dorosłym, jak i dzieciom. Tak jak osoby pełnoletnie zwykle zdają sobie sprawę ze swojego nawyku, tak już niekoniecznie jest tak w przypadku dzieci. U nich obgryzanie paznokci może być sygnałem świadczącym o tym, że z dzieckiem dzieje się coś złego. Spis treściZ jakich powodów dzieci obgryzają paznokcie?Konsekwencje obgryzania paznokci przez dzieci: problemy nie tylko estetyczne…Sposoby na obgryzanie paznokci przez dzieckoCzasami trzeba się skupić na przyczynie obgryzania paznokciDziecko obgryza paznokcie – czego wtedy robić nie wolno? Najczęstsze błędy wychowawcze, które popełniają rodzice Z jakich powodów dzieci obgryzają paznokcie? Kiedy rodzic zauważy, że jego pociecha obgryza paznokcie, powinien on bliżej przyjrzeć się całemu zachowaniu malucha. Otóż przyczyną obgryzania paznokci może być doświadczanie przez dziecko różnorodnych, ciężkich dla jego psychiki, sytuacji. Nawyk pojawiać się może np. wtedy, kiedy pociecha zaczyna uczęszczać do przedszkola czy kiedy musi zmienić szkołę. Problem pojawiać się może również w związku z różnymi zmianami życiowymi (takimi jak np. przeprowadzka do nowego domu czy rozwód rodziców), ale i dziecko może zacząć obgryzać paznokcie wtedy, kiedy zmaga się ono z silnym stresem. Źródłem takiego stresu może być np. szykanowanie ze strony rówieśników, ale i doświadczanie jakichś trudności z nauką. Obgryzanie paznokci może być jak najbardziej powiązane z jakimiś problemami dotyczącymi sfery psychicznej, aczkolwiek wcale nie musi tak być. Problem pojawiać się może również u dzieci, które nie są narażone na żaden z wymienionych wyżej czynników. Obgryzanie paznokci może bowiem stawać się niejako „zastępczym” nawykiem – tak może dziać się u maluchów, które wcześniej ssały kciuk. Co ciekawe, czasami dzieci obgryzają paznokcie… z nudów. To właśnie dlatego wcześniej wspomniano o tym, że po zaobserwowaniu, że malec obgryza paznokcie, rodzice powinni przyjrzeć się całemu zachowaniu dziecka. Jeżeli bowiem maluch obgryza paznokcie tylko wtedy, kiedy jest on zasadniczo bezczynny (np. podczas oglądania telewizji), to istnieje możliwość, że czyni on to zupełnie nieświadomie i całkowicie nawykowo. Polecamy: Jak wyplenić złe nawyki u dziecka? Sposoby na dłubanie w nosie, ssanie kciuka i inne nawyki Autor: Konsekwencje obgryzania paznokci przez dzieci: problemy nie tylko estetyczne… O tym, że obgryzione paznokcie wyglądają nieestetycznie, przekonywać zapewne nikogo nie trzeba. Opisywany nawyk prowadzić jednak może również i do różnych problemów zdrowotnych. U dziecka, które często obgryza paznokcie, może bowiem dojść nawet do trwałego uszkodzenia płytki paznokciowej. Ucierpieć mogą nie tylko paznokcie, ale i zęby czy struktury stawu skroniowo-żuchwowego, skutkiem obgryzania paznokci mogą być nawet wady zgryzu. Poza już wspomnianymi zagrożeniami, obgryzanie paznokci może doprowadzić także i do różnych chorób zakaźnych. Częste wkładanie (nie zawsze czystych) palców do ust znacząco zwiększa ryzyko wystąpienia którejś z chorób brudnych rąk – dziecko obgryzające paznokcie ma większe ryzyko zachorowania na różne choroby bakteryjne, wirusowe czy pasożytnicze. Przeczytaj: Robaki u dzieci: owsiki, glista i inne pasożyty - co robić, gdy dziecko jest nimi zakażone? Sposoby na obgryzanie paznokci przez dziecko Rodzicom, których dziecko obgryza paznokcie, polecić można co najmniej kilka sposobów na to, jak pozbyć się tego kłopotliwego nawyku. W sklepach dostępne są chociażby różnorodne preparaty, których stosowanie ma zniechęcać malucha do wkładania swoich palców do ust. Mowa tutaj przede wszystkim o bezbarwnych lakierach do paznokci, które mają gorzki smak – ich skuteczność bywa jednak różna (niektórym dzieciom gorzki smak w ogóle nie przeszkadza i nadal obgryzają one swoje paznokcie). Innym sposobem na obgryzanie paznokci przez dziecko może być również regularne przycinanie maluchowi paznokci „na krótko”. Próbować zwalczyć obgryzanie paznokci u dziecka jak najbardziej można, a nawet warto. Poza lakierami – szczególnie u maluchów, które obgryzają paznokcie wtedy, kiedy się nudzą – skorzystać można z różnych przyrządów, które najzwyczajniej w świecie zajmą uwagę dziecka. Tutaj można wspomnieć o różnych przyrządach do ściskania czy gniecenia – kiedy dziecko ma zajęte ręce, istnieje w końcu mniejsza szansa na to, że będzie ono wkładało swoje palce do ust. Przeczytaj: Dłubanie w nosie: jak oduczyć dziecko? Czasami trzeba się skupić na przyczynie obgryzania paznokci Powyżej wspomniano o tym, jak bezpośrednio wpływać na samo obgryzanie paznokci. Jeżeli jednak dziecko czyni to z powodu jakichś problemów psychologicznych, to wtedy należałoby doprowadzić do ich rozwiązania. W tym celu warto porozmawiać z dzieckiem np. o tym, jak radzi ono sobie w szkole czy o tym, czy czymś się martwi. W sytuacji, kiedy dziecko obgryza paznokcie np. z powodu szykan czy przeżywania znacznego stresu, najistotniejsze nie jest to, aby przestało ono obgryzać paznokcie, lecz to, aby rozwiązać przyczynę, przez którą malec to robi. Czasami uda się poprawić stan dziecka samodzielnie, czasami jednak – kiedy rodzic widzi, że dziecko wciąż i wciąż jest osowiałe, zgaszone i nadal zmaga się z jakimś problemem – warto jest skorzystać z pomocy specjalistów i odwiedzić np. psychologa. Dziecko obgryza paznokcie – czego wtedy robić nie wolno? O tym, co można zrobić w przypadku obgryzania paznokci przez dziecko, już wiemy. Powinniśmy jednak przez chwilę zastanowić się również i nad tym, czego rodzic robić absolutnie nie powinien. Otóż z dzieckiem obgryzającym paznokcie trzeba obchodzić się po prostu delikatnie. Krzyki, natarczywe upomnienia, kary czy – w najgorszym przypadku – uderzanie malucha po rączkach zdecydowanie nie pomogą, a wręcz przeciwnie – mogą one wręcz nasilić istniejący u malucha problem. Kiedy bowiem dziecko, które obgryza paznokcie, widzi to, że jego rodzice odczuwają z tego powodu rozdrażnienie czy zdenerwowanie, może ono zacząć borykać się z poczuciem winy. Maluch może wtedy mieć się na baczności, przebywając razem z rodzicami, a jednocześnie wtedy, kiedy tylko zostanie on sam, może obgryzać swoje paznokcie z jeszcze większą intensywnością. Doskonale więc widać, że zdenerwowanie nie pomoże, a wręcz – jeżeli dziecko obgryza paznokcie z powodu jakichś problemów psychologicznych – może ono nasilić istniejące u niego zaburzenia. Z tego właśnie powodu rada jest jedna: rodzice, których dziecko obgryza paznokcie, muszą być po prostu cierpliwi i delikatni. Spokojne podejście może w tym wypadku naprawdę zdziałać cuda, poza tym pamiętajmy: to, że dziecko obgryza paznokcie, nie jest jego winą czy kaprysem, a problemem, do którego rozwiązania rodzice wraz ze swoją pociechą muszą wspólnie dążyć. Przeczytaj: Kiedy z dzieckiem pójść do psychologa, a kiedy do pedagoga i psychiatry?

2. Kompulsywne obgryzanie paznokci zwiększa ryzyko próchnicy. Próchnica jest powszechną chorobą jamy ustnej. Ich obecność tłumaczy się słabą higieną i pielęgnacją jamy ustnej, co skutkuje kolonizacją bakterii odpowiedzialnych za fermentację węglowodanów w diecie. Ten metabolizm wytwarza kwasy, które demineralizują ząb.

Jak przestać obgryzać paznokcie? Obgryzione paznokcie to nie tylko defekt estetyczny czy efekt natrętnego nałogu. W psychologii kompulsywne obgryzanie paznokci to problem tzw. fiksacji oralnej. Sprawdź domowe sposoby na obgryzanie treści:Dlaczego obgryzam paznokcie?Skutki obgryzania paznokciSposób na obgryzanie paznokci? Wypróbuj jeden z nich!Jak przestać obgryzać paznokcie? Zacznij działać!Dlaczego obgryzam paznokcie? Czy wiesz, że obgryzanie paznokci może być objawem nerwicy? W psychologii zjawisko to nazywa się onychofagią i zalicza się go do zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych. Można je leczyć nie tylko za pomocą domowych metod, ale przede wszystkim w gabinecie psychoanalityka. A jaka jest przyczyna obgryzania paznokci? Często też błędnie uznaje się, że obgryzanie paznokci to problem dziecięcy. Choć faktycznie często pojawia się za młodu i wyrasta się z niego w dorosłości, nie jest to reguła dla Freuda to zaburzenie na poziomie fiksacji oralnej. Ojciec psychoanalityki wyróżniał różne etapy rozwoju człowieka (narcyzmu pierwotnego, oralny, analny, falliczny i genitalny). Zaburzenie osobowości w fazie oralnej może prowadzić do obgryzania paznokci. Nawyk ten pojawia się w związku z uczuciem niepewności, niepokoju, niskiej samooceny. Kontynuując myśl Freuda, kiedy gryziesz kłykcie, poszukujesz podobnego uczucia komfortu, które znajduje niemowlę podczas karmienia piersią. W pewnym względzie uspokaja to człowieka i daje mu poczucie bezpieczeństwa. Więcej na temat psychologicznego aspektu tego, dlaczego obgryzamy paznokcie, przeczytasz w artykule Natalii: Antymanicure, czyli obgryzanie paznokci. Skąd bierze się ten nałóg?. Nie zawsze jednak musisz pędzić do gabinetu psychoanalityka, żeby poradzić sobie z męczącym nawykiem. Czasem wystarczy silna wola i kilka dobrych praktyk. Poniżej przedstawiam, co zrobić, żeby nie obgryzać obgryzania paznokciNieestetyczny wygląd dłoni to nie jedyny negatywny skutek obgryzania paznokci. Przykładanie palców do ust, szczególnie w okresie pandemii koronawirusa, kiedy należy zachować wzmożoną higienę i oduczyć się dotykania twarzy, może grozić przenoszeniem drobnoustrojów (bakterii i wirusów). Nie zawsze pamiętamy o tym, że pod paznokciami często znajduje się brud i zanieczyszczenia. Gryzienie paznokci może prowadzić do rozwoju wad zgryzu (dotyczy to szczególnie dzieci), stanów zapalnych zębów i dziąseł czy zniekształcenia języka. Inne konsekwencje obgryzania paznokci to infekcje górnych dróg oddechowych i układu pokarmowego. Sposób na obgryzanie paznokci? Wypróbuj jeden z nich!No dobrze, a co na obgryzanie paznokci pomoże? Onychofagia u każdego ma inne przyczyny i przebiega inaczej. Dlatego nie wszystkie wymienione przeze mnie sposoby podziałają na każdego. Są one jednak niegroźne i śmiało możesz je przetestować na własnej skórze. A właściwie na Gorzkie żele do paznokci i skórekNajprostszym i najbardziej skutecznym sposobem jest smarowanie paznokci gorzkimi żelami. Dobrze sprawdzi się także lakier na obgryzanie paznokci. Preparaty takie dostępne są w aptekach czy dobrych drogeriach. Nie zawierają szkodliwych dla zdrowia substancji, są jednak okropnie gorzkie i pozostawiają po sobie nieprzyjemny smak w ustach. I tak np. Pazurek Gorzki Żel nakłada się bezpośrednio na paznokcie. Kosmetyk działa przez długi czas, nawet kiedy żel wyschnie. Podobnie działa płyn w formie lakieru do paznokci Paluszek Gorzki. Producent poleca nawet smarowanie nim długopisu czy ołówka, jeżeli masz problem z gryzieniem innych przedmiotów. 2. Aloes na dłonieJeżeli wolisz bardziej naturalne sposoby, natrzyj dłonie liściem aloesu. Jedzenie rośliny nie niesie ze sobą ryzyka dla zdrowia, jednak jest ona po porostu straszliwie gorzka. Niedobry, odrzucający smak pomoże Ci oduczyć się nałogu gryzienia skórek i paznokci. Więcej na jego temat aloesu przeczytasz w artykule: Aloes w kosmetyce − poznaj sekret pięknej skóry Kleopatry!. Podobnie zadziała np. olejek eteryczny z drzewa herbacianego, a także cytryna, chilli czy czarny pieprz. Uważaj jednak, żeby przy tej kuracji nie zatrzeć sobie oczu! 3. RękawiczkiW zimie rozwiązanie jest proste: noś rękawiczki jak najczęściej. Kiedy będziesz mieć zakryte dłonie, naturalnie nie będziesz obgryzać paznokci. Uważaj jednak, żeby jednego nawyku nie zastąpić innym i nie zacząć rzuć materiału rękawiczek. Tak! To także się Zajmij czymś dłonie!Metodą na rozładowanie napięcia są wszelkiego rodzaju gadżety antystresowe. Kup sobie np. piłeczkę do ściskania. Za każdym razem, kiedy poczujesz ochotę na obgryzanie paznokci lub zorientujesz się, że mimowolnie to robisz, zajmij czymś ręce. Możesz także zacząć pisać na klawiaturze komputera lub telefonu. 5. Zajmij czymś usta!Możesz także zaatakować nałóg z drugiej strony i zająć czymś usta. Pomoże Ci guma do żucia bez cukru lub naturalny korzeń imbiru. Zgodnie z teoriami freudowskimi obgryzanie paznokci wynika z potrzeby włożenia czegoś do ust, a nie zajęcia czymś dłoni. Dlatego zły nawyk możesz zamienić na mniej Manicure hybrydowy lub tipsySprawdzony sposób na obgryzanie paznokci to manicure hybrydowy lub tipsy. Dla mojej przyjaciółki, która zmaga się z tym nawykiem przez 30 lat swojego życia, to jedyny sposób na powstrzymanie się przed żuciem paznokci. Paznokcie hybrydowe możesz wykonać u kosmetyczki lub samodzielnie w domu. Sprawdź, jak zrobić hybrydę w domowych warunkach w moim artykule: Jak zrobić paznokcie hybrydowe w domu? Trendy na lato! 7. Zrelaksuj sięSkoro za obgryzanie paznokci odpowiadają zachowania na tle nerwicowym, dobrze zadziałać u źródła. Spróbuj nauczyć się technik relaksacyjnych, które pomogą Ci szybko wrócić do równowagi w stresujących sytuacjach. Ćwicz oddychanie lub zacznij medytować. Pomogą Ci także uspokajające herbatki, np. napar z melisy (np. herbatka w saszetkach Tylko Natura Melisa Fix) czy rumianku. Pomóc mogą także cukierki do ssania z melisą (takie jak Reutter, cukierki z ekstraktem z melisy). Jak przestać obgryzać paznokcie? Zacznij działać!Obgryzanie paznokci ma podłoże w Twoje psychice. Onychofagię o znacznym nasileniu dobrze jest leczyć na terapii behawioralnej. Zacznij jednak walczyć z uporczywym nawykiem domowymi sposobami. Stosuj gorzkie żele, zajmij czymś dłonie, zadbaj o manicure, a przede wszystkim − znajdź sposób na skuteczne rozładowanie Sachan, Chaturvedi, Onychophagia (Nail biting), anxiety, and malocclusionA. Ghanizadeh, Nail Biting; Etiology, Consequences and Management

Obgryzanie paznokci. Dłubanie w nosie i "zjadanie baboli". Gryzienie warg i policzków. Zdrapywanie i jedzenie strupów. Człowiek reaguje na stres i w swój indywidualny, niewymuszony sposób. Jedni z nas kurczowo ściskają jakiś przedmiot, inni stosują ćwiczenia oddechowe lub przebierają nogami. Są jednak nawyki, które wyglądają Maluchy nie potrafią radzić sobie w stresowych sytuacjach, nie umieją nazwać swoich emocji, powiedzieć co czują, czego się obawiają. Szukają więc sposobu na to, by zlikwidować napięcie, które czują, gdy rodzic na nie krzyknie, gdy wiedzą, że coś przeskrobały i mama lub tata będą niezadowoleni, lub gdy na przykład każe się im spać, kiedy jeszcze nie chcą iść do łóżka. Dzieci zakręcają wtedy włosy na palec albo machają nogą, gdy siedzą, wkładają palce do buzi lub obgryzają paznokcie, zgrzytają zębami czy drapią się. Przynosi im to chwilową ulgę a u rodziców wywołuje irytację lub powiększasz stres— Dziecko może zacząć obgryzać paznokcie w stresowych, nowych sytuacjach, np. gdy idzie do przedszkola, rozstaje się z rodzicami, zmienia mu się opiekunka, pojawia rodzeństwo, gdy rodzice pokrzykują na dziecko czy wreszcie kłócą się ze sobą — daje przykłady dr Grażyna Jędrzejczyk, pediatra z Centrum Medycznego powstrzymywać dziecko przed odruchem wkładania palców do buzi, lepiej najpierw przyjrzeć się mu w jakich sytuacjach to robi i poszukać przyczyny. — Jeśli poznamy przyczyny, łatwiej będzie malcowi pomóc i rozwiązać jego problemy, pokonać lęki i uchronić przed nawykowym obgryzaniem paznokci — zauważa lekarka. Dziecku, które obgryza paznokcie z nerwów nie należy zwracać uwagi, kazać wyjmować palce z buzi ani wyśmiewać, karać, bić po rączkach czy smarować paznokci gorzkimi żelami. — To tylko pogłębi problem, bo dostarczy dodatkowego stresu dziecku, które i tak ma go zbyt wiele — mówi dr trzeba dopiero, gdy widzimy, że dziecko gryzie paznokcie do krwi, sprawiając sobie ból. Wtedy należy skonsultować problem z psychologiem dziecięcym lub pediatrą. W pozostałych przypadkach wystarczy pomagać dziecku radzić sobie ze stresem, np. włączać mu wyciszającą muzykę, dużo rozmawiać i uczyć dziecko, by w nerwowych sytuacjach pooddychało głęboko. W miarę możliwości należy też unikać trudnych dla dziecka uwagę dzieckaKiedy dziecko wkłada rączkę do buzi, można delikatnie mu ją wyjąć bez żadnych komentarzy, uwag i pouczeń. — Prośby też nie rozwiążą problemu. Trzeba raczej starać się odwrócić uwagę dziecka. Zająć je rozmową czy zabawą — podpowiada lekarka. Pomocne jest rysowanie, wycinanie, naklejanie, lepienie z plasteliny. Warto też często chwalić dziecko, gdy uda mu się powstrzymać i przez jakiś czas nie obgryza paznokci. Poczuje się wtedy pewniej i będzie miało motywację, by tego nie dobry przykładCzasem jednak obgryzanie paznokci nie ma nic wspólnego ze stresem. — Bywa, że dziecko podpatrzy to niechlubne zajęcie u dorosłych lub rówieśników i potem naśladuje — mówi dr Jędrzejczyk. Warto więc pozbyć się samemu brzydkiego nawyku, zanim je przejmie dziecko. Oduczanie obgryzania paznokci wymaga wiele cierpliwości i daje wcale gwarancji na sukces. U niektórych może utrzymywać się przez całe życie. . 274 164 377 602 133 671 562 610

co na obgryzanie paznokci u dzieci